Sunday 16 October 2011

Ya Allah,aku hairan dengan diriku!


Ya Allah,
Aku hairan, ya Allah..
Aku ingin cuba jujur denganMu, Ya Allah
Meluah bukan kerana orang lain,
Tapi meluah hanya untukMu..
Namun terbuku kaku..

Allah,
Bisakah kiranya Engkau mudahkan yang sulit ini
Bisakah kiranya Engkau luruskan yang bengkok ini
Bisakah kiranya Engkau sucikan yang bercampur ini
Bisakah kiranya Engkau kuatkan yang kian lemah ini
Kerna aku makin hairan, ya Allah
Lantas makin membenci dan kecewa
Bukan pada yang lain, tapi pada diri ini

Ya Allah,
Aku hairan
Apa lagi yang aku harapkan
Bukankah hidup ini sudah cukup baik yang Engkau takdirkan
Lalu apa lagi mahuku?
Aku merasa tidak telus
Apa lagi yang aku angankan?
Kenapa kian panjang benar angan?
Bukankah tanah akan tetap kembali pada tanah?
Yang tercipta akan tetap kembali pada Yang Mencipta
Yang hamba tetap kembali pada tuan
Terus panjang angan-angan ini
Panjangnya hingga ke akhirat tidak mengapa
Namun panjangnya sejengkal hanya sedangkal cuma
Berjela mengelilingi sekadar duniawi
Angan dulunya ukhrawi kini semakin duniawi
Sedang hanya dibaluti rupa ukhrawi
Pada hati dan pada Allah tak mungkin bisa ku helah

Allah,
Bagaimana kini?
Aku semakin hairan.
Pohon moga Engkau pelihara diri ini ya Allah
Pohon moga Engkau menjaga hati ini
Agar lurusnya niatku, terjaganya ikhlasku, hanya keranaMu,
Agar matiku dalam redhaMu..

No comments:

Post a Comment